Het ontstaan en de wens naar een dorpshuis ontstond in de jaren 70 van de vorige eeuw.
De hoofdonderwijzer Berend Sloot en een groepje mannen hadden een plan om ‘regionale sporthal’ te gaan bouwen. Dit waren Roelof Booij, Aalt Grit, Roelof van de Berg en Jan Gerrits. Deze werkgroep zocht daarbij ondersteuning vanuit de gemeente maar kreeg deze helaas niet.
Vanuit deze plannen ontstond de wens naar een eigen dorpshuis.

Er werden wel eens activiteiten georganiseerd die plaats vonden in de plaatselijke horecagelegenheden. Toen deze werden gesloten/opgeheven was men afhankelijk van accommodaties in Diever. De wens naar een dorpshuis werd hiermee steeds sterker.
De werkgroep legde daarom contact met de provincie en met Den Haag. Deze waren bereid om het plan te komen bespreken. Zij stelden een aantal eisen aan het bouwproject, met name over het ontwerp en de uitvoerders. Er moest gewerkt worden met het Dorpshuisplan van architect Crausenbach, het bouwbedrijf Booij uit Hoogeveen was aangemerkt tot het uitvoeren van de bouw. Het bouwrijp maken van de grond moest door de dorpsbewoners zelf worden gedaan en de gemeente Diever moest de kavel met parkeerruimte beschikbaar stellen. Hiervoor stelde de staat fl 450.000,- ter beschikking, echter 10% van dit bedrag, dus fl 45.000,- moest door de dorpsbewoners zelf worden opgebracht of aan mankracht worden geleverd.

Om dit bedrag in te zamelen werd er een vergadering belegd waarin drie punten werden behandeld. Er zou met een lijst langs de deuren worden gegaan en er zou niet naar de gereformeerde inwoners van Wapse worden gegaan (omdat zij met hun verenigingsactiviteiten meer gericht waren op Diever). Het laatste punt betrof het bedrag dat van elke inwoner gevraagd zou worden. De zogenaamde ‘notabelen’ zouden fl 140,- bijdragen terwijl de andere leden van de vergadering fl 35,- zouden betalen. Destijds hadden mensen met beroepen als veearts, burgemeester, dokter, dominee, onderwijzer en directeur van de fabriek nog de status van ‘notabele’. Veearts Freek de Maar stelde bij punt 2 voor om naar álle bewoners van Wapse te gaan en gaf bij punt 3 aan niet als notabele behandeld wenste te worden.
Het geld was in twee weken binnen. De destijds oudste bewoner van Wapse, Hendrik Trompetter, legde zelfs fl 1000,- in.

De werkgroep kreeg de nieuwe burgemeester Overweg en gemeenteraad mee op voorwaarde dat de chef financiën, G.J. Hiddes deel moest uitmaken van het Stichtingsbestuur. Alles was voorbereid voor de bouw van het dorpshuis, de werkgroep werd hiermee opgeheven.
De Stichting dorpshuis ‘Oens Huus’ werd opgericht. Vanuit de werkgroep ging alleen Roelof Booij in het Stichtingsbestuur. Arend Nijmeijer, directeur van de zuivelfabriek, werd de eerste voorzitter.
Op 18 september 1976 vond de officiële opening plaats door commissaris van de koningin, mevrouw A.P. Schilthuis. De eerste beheerder werd Harm Barelds.

In 1983 werd het dorpshuis uitgebreid met twee kleedkamers, een scheidsrechterskamertje en een vergaderzaaltje voor de sportvereniging. In 2003 is er een grotere verbouwing uitgevoerd. Een echte horecakeuken werd toen geplaatst en een verbeterde inrichting en uitbreiding van het dorpshuis. Ook deze verbouwing heeft met veel vrijwilligers kunnen plaatsvinden. Inmiddels wordt er ook gewerkt aan duurzaamheid van het pand, er zijn zonnepanelen op het dak geplaatst.

Tot op de dag van vandaag kan ‘Oens Huus’ zich profileren als een dorpshuis die voorziet in een grote behoefte binnen de inwoners van Wapse. Verschillende verenigingen maken gebruik van het dorpshuis, er worden activiteiten georganiseerd en er wordt vergaderd. Elke dag zijn er meerdere activiteiten die in het dorpshuis hun plekje hebben gevonden. Maar ook voor bedrijven en verenigingen van buitenaf zijn er voldoende mogelijkheden om gebruik te maken van óns dorpshuis!